1974 tarihli The Mote in God’s Eye veya Tanrı’nın Gözündeki Zerre adlı romanda uzay yelkeniyle (Güneş yelkeni) hareket eden bir uzay aracı ve içerisindeki uzaylı, insanlığı ziyaret ediyordu. Bu romandan etkilenen NASA teknoloji uzmanı Les Johnson ve NASA ekibi benzer bir teknoloji üzerinde çalışıyor. Yapılan son testte ise önemli bir aşama geride bırakıldı. Teknoloji ortağı Redwire Space‘in ABD’de bulunan Longmont tesisinde Güneş yelkenlerinin kullanımını başarıyla sergilemesinin ardından NASA’nın Solar Sail projesinde önemli bir adım atılmış oldu. Ajans, 30 Ocak’ta aynı büyüklükteki dört Güneş yelkeni kadranından birinin başarılı bir şekilde yerde konuşlandırarak kritik bir kilometre taşını geride bıraktı.
Güneş yelkenleri için engel kalmadı
NASA, bu proje için Redwire ve başka ortaklar ile çalışırken sürece NASA’nın Marshall Uzay Uçuş Merkezi liderlik yapıyor. Bu ortak girişim, geçtiğimiz günlerde ilk defa 400 metrekarelik bir prototip yelkeni sorunsuz bir şekilde açtı. Yelkenin sadece dörtte biri açılmış olsa da tamamı açıldığında yaklaşık 1.600 metre karelik (92 futbol sahası büyüklüğünde) bir alana ulaşılmış olacak. Ayrıca yelkenin kalınlığı da sadece 2 buçuk mikron, yani insan saçından daha ince. Bu arada yelken, polimer bir malzemeden yapılmış ve alüminyumla kaplanmış.
NASA’nın Marshall Uzay Uçuş Merkezi’nde tahrik teknolojisi uzmanı olan Les Johnson, yaptığı açıklamada hedeflerine ulaştıklarını ve uçuşa hazır olduklarını söyledi. NASA, bu yelkenleri Güneş’in kutup bölgelerini incelemek için kullanmayı planlıyor çünkü geleneksel tahrik sistemleri bir uzay aracını yıldızımızın kutup yörüngesine oturtmak için gereken itme gücünü üretemiyor. Dahası bu tip yelkenler Güneş sistemini terk etmek ve daha uzakları keşfetmek için de kullanılabilir. Eğer Güneş ışığı yetersiz kalırsa güç sağlamak için devasa lazerler kullanılabilir. Güneş yelkenleri nedir?
Güneş yelkenleri bir tekneye güç veren rüzgar yelkenlerine benzer. Güneş yelkenleri rüzgârı yansıtmak yerine fotonlardan oluşan Güneş ışığını yansıtır. Üretilen itme gücünü en üst düzeye çıkarmak için güneş yelkeninin daha büyük olması ve yüksek yansıtıcı malzemeden yapılması gerekir.
NASA bu teknolojiyi ilk olarak düşük kütleli uzay araçlarıyla tasarlanabilecek ve yeni yörüngelere gönderilebilecek keşif görevleri için kullanmak istiyor. NASA, teknolojiyi uzayda test etmek için Kasım 2010’da NanoSail-D2’yi konuşlandırdı. Ardından 2019 yılında LightSail 2 görevi sırasında 32 metre karelik yelken konuşlandırılırken Near Earth Asteroid (NEA) göreviyle 2022’de 85 metre karelik yelekene sahip olan bir CubeSat fırlatıldı. İlerleyen yıllarda Venüs veya Merkür’e yapılacak görevlerde bu tahrik sisteminin kullanılması mümkün. Dahası, bu yelkenler yakıt gerektirmiyor ve ışık olduğu sürece sınırsız itiş gücü sağlıyor.
Aşağıdaki videodan testi izleyebilirsiniz.
Bir yanıt bırakın