Türkiye, tarihinin en şiddetli depremi ile mücadele ediyor.
Kahramanmaraş merkezli 2 deprem, 6 Şubat’ta yaşandı.
10 ilde etkili olan afet, binlerce can aldı, binaları enkaza çevirdi, şehirler savaş alanına döndü.
Devletin tüm kurumları da ilk andan itibaren deprem bölgesinde yer aldı.
Arama-kurtarma çalışmaları 10’uncu günde de devam ederken, depremzedelerin de yaraları sarılmaya başlandı.
Afetin büyüklüğü ve can kayıpları unutulmaz bir acı olarak akıllarda yer edinirken, geriye ise enkazdan mucizevi şekilde kurtarılan vatandaşlar kaldı.
Bir aile kurtarıldı
Bunlardan biri de depremin merkezinde 6 katlı binadan yaralı olarak kurtulan Mustafa Coşkun, eşi Ayten Coşkun ve çocukları Mustafa ile Ada Coşkun oldu.
Kayseri Şehir Hastanesindeki tedavileri devam eden aileden anne Coşkun, o anları gözyaşları içinde anlattı.
“Sağlıkçılar bizi hiç bırakmadı”
Deprem anına ilişkin sadece şiddetli ses ve uğultu hatırladığını söyleyen Ayten Coşkun, şu ifadeleri kullandı:
O gün için sadece ses hatırlıyorum, çok soğuktu. Uğultu vardı depremden önce ve çok şiddetliydi. Bizim binamız 6 katlıydı, fayanslar patlamıştı, sesler geliyordu. Bir an önce çocuklarımı çıkarmak istemiştim, çıkarttım da. Çıktıktan sonra 2 binanın yıkıldığını gördüm, orada arkadaşım yaşıyordu. Az ileri gittikten sonra birçok bina göçmüştü, Ebrarlar göçmüştü, insanlar çok bağırıyordu. Hava çok soğuktu, hatırladığım şey bu.
Bizi Göksun’a götürdüler, Göksun Devlet Hastanesinde ikinci depreme yakalandık. Orası biraz hasar aldı, çökmeler oldu, çadıra yerleştirdiler, çok soğuktu. Ama sağlıkçılar bizi hiç bırakmadı. Dondular, montları yoktu, çünkü aniden yakalandık. Ama onlar hiç bırakmadı bizi.
“İyileşip hayata döneceğiz”
Tedavi için Kayseri Şehir Hastanesine geldiklerini ve burada çalışanların kendilerinin tüm ihtiyaçlarını karşıladığını da sözlerine ekleyen Ayten Coşkun, sözlerine şöyle devam etti:
Kayseri Şehir Hastanesine geldik. Kaymakam’a sormuştum, ‘Bizi orada karşılayacaklar mı?’ diye. Gerçekten biz geldik, bizi aldılar, tedaviye başladılar. Başhekim yardımcısını gördüm, ‘Taburcu oldun’ dedi. Korktum dışarıda kalacağım diye. ‘Korkma, ben seni dışarıda bırakmayacağım’ dedi. Bırakmadı da. Kardeşimi kaybettim, ‘Hocam kardeşimi bulamadım’ dedim, buldu. Kızlarımı da getirdi, hepsini getirdi hamd olsun. Burada her şeyimizi karşıladılar. Kahramanmaraş’tan çıktığımızda üzerimizde hiçbir şeyimiz yoktu, hepsini tamamladılar, hiçbir ihtiyacımız kalmadı. İyileşip hayata döneceğiz. Gideceğiz, çok özledim.
Bir yanıt bırakın